Kanser oldu mücadeleyi bırakmadı
Kanser oldu mücadeleyi bırakmadı, nakış kursu ile hayata döndü. Kanser oldu, evladını kaybetti mücadeleyi bırakmadı. Kanser oldu mücadeleyi bırakmadı, yaşama tutundu. Detaylar haberimizde…
Kanser oldu mücadeleyi bırakmadı
İZMİR’in Bayraklı ilçesinde yaşayan Ayşe Kapçı (62), başından geçen birçok acı olaya rağmen hayata sımsıkı tutunmayı bildi. Kapçı, yıllar önce meme kanserine yakalandı. Birçok ameliyatın ardından memelerinden biri alındı. Küçük oğlunu henüz 23 yaşındayken lösemi nedeniyle kaybeden gözü yaşlı anne, şimdilerde Bayraklı Belediyesi’nin açtığı kurdele nakışı kursuna katılarak yaşadığı acı olayları unutmaya çalışıyor.
62 yaşında hastalığını öğrendi
Hayatın tüm zorluklarına rağmen yıkılmayan ve güçlüklerle mücadele ederek galip gelen Ayşe Kapçı, bir insanın başına gelmesini istemediği birçok kötü olay yaşadı. Yıllar önce baygınlık geçiren, yapılan tetkikler sonucunda meme kanserine yakalandığı öğrenen 62 yaşındaki Kapçı, hayatının ilk şokunu o an yaşadı. O güne kadar herhangi bir sağlık sorunuyla karşılaşmayan Kapçı, çok sayıda ameliyat geçirdi ancak memelerinden birini kaybetti. Küçük oğlunun bıngıldağının erken kapanması sıkıntılı bir süreç daha yaşayan Kapçı, oğlunun kafasının büyümemesi üzerine hayatının ikinci şokunu yaşadı. Zor şartlarda evladını büyüten Kapçı, oğlunu 23 yaşına kadar büyütmeyi başardı. Oğlunun bir gün grip olmasıyla lösemiyle tanışan Kapçı ailesi, bu hastalıkla 10 ay mücadele etti ancak başarılı olamadı. Yaşadıkları tüm bu olumsuzluklara rağmen Kapçı, hayata tutunmayı bildi.
Gözyaşlarıyla anlattı
Başından geçen kötü olayları anlatan Kapçı, şunları dedi:
“Yıllar önce meme kanserine yakalandım. Doktorlar, ‘memeni alalım’ dediler ve neticesinde memelerimden biri alındı. Oraya silikon yaptılar. Daha öncesine kadar hiçbir şeyim yoktu. Ameliyat ettikten sonra doktor, ‘kuş kafesten kaçarken yakaladık’ dedi. O açıdan şanslısınız. O zaman çok yıprandım. Eşime ayrılma teklifinde bulundum. Psikolojim çok bozulmuştu. Eşim bana çok iyi davrandı. Ondan Allah razı olsun. Dostlarım da benimle ilgilendi. Eşim beni hiç sıkmadı. ‘Ayrılalım’ dedikçe o hep alttan aldı. Bana hiçbir zaman kötü davranmadı” dedi.
“Hep bizi buldu”
Oğlunun doğuştan gelen bir rahatsızlığının olmadığını kafatasının büyümediğini belirten Kapçı “Doktorlar sayesinde kafası bir miktar büyüdü. Tedavisiyle yıllarca uğraştık. Özel eğitimler aldırdık. Gelişmesinde çok az bir gerilik vardı. Ama zekası yerindeydi. Hatta işe bile girdi. Babasının çalıştığı fabrikada getir götür işi yapıyordu. Sonra bir gün grip oldu. Lösemi olduğunu söylediler. 10 ay tedavi gördü. Ama olmadı. Kaybettik. 450 kişiden kan aldık ama bir sonuca varamadık. Vefat ettiğinde 23 yaşındaydı. Kanserle, doğumundan sonra yaşadığı rahatsızlığın hiçbir bağlantısı yoktu. Kötü olaylar hep bizi buldu” dedi.
“Buraya gelmek için can atıyorum”
“Allah kimseye evlat acısı vermesin” diyen anne Kapçı, “İlaçlarla ayakta durduk yıllarca. Bu yaşadığımız süreci psikiyatri doktorları ile atlattım. Büyük oğlum, gelinim hep bizimle oldu. Bayraklı’ya taşındığımda belediyenin kursu olduğundan, oradaki aile ortamından bahsettiler. Psikolojik olarak hiç iyi değildim. Manavkuyu Mahallesi’nde Bayraklı Belediyesi’nin kurdele nakış kursuna başladım. O andan itibaren de hayatım değişti. Burada gülüyoruz, ağlıyoruz. Çok şey paylaşıyoruz. Yaptığımız işler terapi oldu, evden buraya gelmek için can atıyoruz. Birisi bir şey söylüyor üzgünken gülmeye başlıyoruz. İyi ve kötü günümüzü paylaşıyoruz. Burada havluları işliyoruz” dedi.
